Beinecke MS 133                                                      Italy, s. XV^^3/4
Plutarch, Vitae, Lat. tr. Leonardo Bruni

     1. ff. 1r-33v    Marci Catonis vita per Leonardum Arretinum e Plutarcho
     in Latinum traducta incipit feliciter. Catonis genus principium
     dignitatis et glorie sumpsit a proauo catone...Sequenti uero tempore se
     bruto coniungens cum fidem et studium in bello ostendisset in philippis
     et ipse mortuus est. M. Catonis vita per Leonardum Arretinum e Greco in
     Latinum traducta explicit feliciter. Deo gratias.

          V. R. Giustiniani, "Sulle traduzioni latine delle 'Vite' di
     Plutarco nel Quattrocento," Rinascimento 2^^a ser., 1 (1961) p. 36, no.
     20, b.

     2. ff. 33v-55v    Pyrrhi regis Epirrhotarum vita per Leonardum
     Arretinum e Plutarcho in Latinum traducta incipit feliciter. Thesprotis
     et Mollossis post diluuium phetonta primum imperasse tradunt unum ex
     ijs...Erga amicos quoque pyrri benignus fuit castro atque exercitus
     uniuersi potitus. Pyrrhi regis Epirrhotarum vita explicit
     feliciter.

          Giustiniani, op. cit., p. 30, no. 14, a.

     3. ff. 55v-75r    Pauli Emilii vita e Greco in Latinum traducta per
     Leonardum Arretinum uirum eloquentissimum feliciter incipit. Emiliorum
     familiam in urbe roma patriciam sane ac uetustam fuisse plurimi
     tradunt...Tales mores uitaque pauli emilij fuisse dicuntur. Pauli
     Emilii uita e Plutarcho in Latinum traducta per Leonardum Arretinum
     explicit feliciter. Deo gratias.

          Giustiniani, op. cit., p. 28, no. 11, b.

     4. ff. 75r-76v    .L. Arretini uiri eloquentissimi prefatio in uitam
     Quinti Sertorii uiri prestantissimi ad Antonium Luscum uirum
     doctissimum e Plutarcho in Latinum traductam per eundem Leonardum
     feliciter incipit. Credo nonnunquam tibi euenisse antoni carissime mihi
     nanque ipsi sepius quam uellem...huius quoque uiri exemplo temeritatem
     contendentium perfringere et segnitiem nostri temporis obiurgare
     possis. Vale. Explicit prefatio.

          Dedicatory epistle of Leonardo Bruni to Antonio Loschi; H. Baron,
     Leonardo Bruni Aretino humanistisch-philosophische Schriften (Leipzig,
     1928) pp. 123-25.

     5. ff. 76v-91r    .Q. Sertorii uita e Plutarcho in Latinum traducta per
     Leonardum Arretinum incipit feliciter. Non est fortasse mirandum per
     infinitum tempus alibi aliter fortuna influente res humanas...hic enim
     siue latens siue neglectus in quadam barbarie uilla inops inuisusque
     consenuit.. Q. Sertorii vita e Plutarcho in Latinum traducta per
     Leonardum Arretinum feliciter explicit.

          Giustiniani, op. cit., p. 31, no. 15, a.

     6. ff. 91r-103r    Demosthenis oratoris prestantissimi uita per
     Leonardum Arretinum e Greco...Demosthenis pater Demosthenes ut
     theopompus historicus tradit in primis...quod soepe [sic] predicenti
     demostheni credere noluerat. Demosthenis oratoris uita e
     Plutarcho...feliciter explicit.

          Giustiniani, op. cit., p. 38, no. 22, b.

     7. ff. 103v-105r    Prefatio Leonardi Arretini in uitam Marci Antonii
     incipit. Marci Antonii uitam multiplici ac uaria historiarum serie
     contextam et uel magnitudine rerum uel mutabilitate fortunae
     admirandam...Sed haec plura et iam quam satis nunc ipsum antonium
     uideamus. Explicit Prefatio.


          Dedicatory epistle of Leonardo Bruni to Coluccio Salutati; Baron,
     op. cit., pp. 102-04.

     8. ff. 105r-145v    .M. Antonii uita e Greco...Marco Antonio auus fuit
     antonius orator quem syllanas partes secutum .C. marius necauit...nec
     multum abfuit quin flagitijs et amentia romanorum subuerteret imperium
     quartus ab antonio per gradus successor. .M. Antonii uita e
     Greco...feliciter explicit.

          Giustiniani, op. cit., p. 40, no. 23, b.

     9. ff. 145v-155r    Tyberii Gracci uita per Leonardum Arretinum e
     Plutarcho in Latinum conuersa feliciter incipit. De agide et cleomene
     que dicenda fuerunt superius enarratis nunc in romanorum parte non
     minores...quod antea fecerat nunquam et ipse ad maledicta in plebem
     irritatus est de quibus in scipionis uita sigillatim diximus. .T.
     Gracci uita e Greco...explicit feliciter.

          Giustiniani, op. cit., p. 29, no. 12, b.

     10. ff. 155r-163v    .C. Gracci uita per eundem...Caius autem gracchus
     siue inimicos ueritus siue ut inuidiam illis accumularet statim post
     mortem tiberij fratris...sed in cadendo moderationem animi ferentis
     aduersa non aufert. .C. Gracci uita per Leonardum Arretinum...explicit
     feliciter.

          Giustiniani, op. cit., p. 29, no. 12, b.

     11. ff. 163v-164v    Prefatio in uitam Marci Tullii Ciceronis...Ocioso
     mihi nuper ac lectitare aliquid cupienti oblatus est
     libellus...ciceronis honor ut uehementer exoptem a multis de hoc ipso
     scribentibus superari.

          Dedicatory epistle of Leonardo Bruni to Niccolo Niccoli; Baron,
     op. cit., pp. 113-14.

     12.    ff. 164v-188v    Marci Tullii Ciceronis uita...Tulliorum familia
     que
     et ciceronis postea cognomentum accepit e municipio arpinati...Ita
     omnes ciceronis inimici misere tandem ignominioseque perierunt. Finis.
     .M. Tulii Ciceronis uita per Leonardum Arretinum uirum doctissimum
     edita feliciter explicit. Deo gratias.

          Giustiniani, op. cit., p. 38, no. 22, b.

          Parchment, ff. ii (paper) + 188 + ii (paper), 223 x 153 (146 x 90)
     mm. Written in 27 long lines; double upper and single lower horizontal
     bounding lines, double vertical bounding lines, all full across. Ruled
     in hard point on the hair side; remains of prickings for bounding lines
     only.
          I-XVII^^10, XVIII^^8, XIX^^10. Catchwords in center of lower margin
     accompanied by clusters of dots and/or flourishes.
          Written in an upright italic by a single scribe.
          Small, 4-line, white-vine initials, one to commence each work,
     gold, infilled with pink and green with white dots, all on a blue
     ground; gold dots and hairsprays.
          Binding: s. xviii. Green goatskin with red labels on spine.
     Delicately gold-tooled.

          Written in Florence in the third quarter of the 15th century
     according to A. C. de la Mare; early provenance unknown. Belonged to
     David Wagstaff; presented to Yale in 1943 by Mrs. David Wagstaff.

     secundo folio: ludere uellent

     Bibliography: Faye and Bond, p. 33, no. 133.

     Barbara A. Shailor